Samotność
Pośród ludzi, a jednak sama…
Z uśmiechem na twarzy, lecz smutkiem w
sercu..
Zagubiona…
Życie- ciężka droga do przebycia, pełna
przeszkód i złych ludzi.
Pomóż! Pomóż mi się odnaleźć…
Boże daj siłę i cierpliwość,
Wiara, miłość- nie pozwól ich stracić
Życie- ciągła walka o przetrwanie
Pośród tłumu, niezrozumiane wołanie o
pomoc…
Nikt mnie nie słyszy….tylko Ty,
Ty mi pozostałeś.
Dlaczego tak jest? Co robię źle?
Kocham, lecz nie jestem kochana…
Pozostało mi tylko własnego serca
bicie…
Martwa cisza……i myśl że zawsze
mogłoby być gorzej..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.