samotność

Chcę coś powiedzieć, lecz nie mam komu
Kolejny raz wracam do pustego serca domu
Odklejam ze swej twarzy uśmiech nieszczery
Nie wita mnie nikt inny tylko ściany cztery

Zdejmuję z mego ciała ten płaszcz zakłamania
Teraz naprawdę nic mnie nie osłania
Nie muszę udawać, kłamać i grać
Nie muszę być pełna wiary i ciągle się śmiać

Kładę na dywanie ze wspomnien utkanym
Wyszytym z miłości i przez łzy zalanym
wszystko co jeszcze się we mnie znajduje
Nikt nie wie, co w tej chwili czuję

Od lat niezmienna- ciągle taka sama
Jak od wieków krwawiąca, niezamknięta rana
Coraz mniejsza, codzień bardziej słaba
I strasznie bezbronna, kiedy jestem naga

Chciałabym się przytulić, lecz nie mam do kogo
Czekam tak od zawsze,lecz nie ma nikogo
Nikt nie usłyszał mego krzyku błagalnego
Kolejny rozdział mego życia samotnego

autor

angelsoul

Dodano: 2007-03-04 20:40:14

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie