( Samotność )
Samotność, najgorsza rzecz na świecie
Nigdy nie wiesz, kiedy dotknie ciebie
Masz żal w sercu, nie wiedząc, do kogo
Samego siebie, może kogoś innego
Myśli się plączą, jak kłębek wełny
Nie docenili, twych starań zbędnych
Nie możesz pojąć, co masz zrobić
Zabić się, czy życiem dalaj dążyć
Nagle przypominasz sobie, że kogoś
kochasz
Miłość pozostawiasz, mimo że jej nie
pokonasz
Myślisz, że tak będzie najlepiej dla
niej
mylisz się, zadajesz ból osobie
ukochanej
płacz ci tylko został, nie mając nikogo
pozostajesz sam, ze samym sobą
w ścianach czterech, nie lubiany
siedzisz
z nadzieją, że kiedyś na lepsze się
zmienisz
Dla mojej ukochanej Ani. Dla ciebie jest ten wiersz :)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.