samotność

Ja. Jestem sobą.
Nikim więcej tylko sobą.
Marnym, małym i kruchym tworem
którego życie niewiele znaczy.

Mimo to tworem na tyle silnym by żyć samemu. Bez pomocy innych. W tym bez tej jednej, zwanej kochaną.

Od zawsze sam byłem, bo tak wybrałem.
Nie chcę bliskości, wsparcia, miłości...
bo w nie nie wierze.

To złudne słowa, gra namiętności,
cielesna żądza, gra ciągłych oszustw.
Nie chcę jej. Nie potrzebuje.

Patrzę na innych: zbyt wiele cierpień,
zbyt wiele zdrad. I nie żałuje.
Ten co nie kochał i nie był kochany,
W samotności spokój i ład odnalazłem...

autor

Garfield

Napisany: 2007-01-08 Dodano: 2007-01-08 16:19:07

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie