Samotność, smutek, pustka

To kolejny moj wiersz. Pewnie znów bedzie oceniony marnie bo jakby nie było jest napisany przeze mnie - amatora.

Odeszły wszelkie wartości,
Odeszło uczucie miłości
I odszedł gorzki smak cierpienia...
Pozostała jedyna moja bezpieczna samotnia.
Cztery ściany, duże okno i ja sam, wieczny pustelnik,
Obojętny na wszystko, bezsilny...
Dopatruje sie jakiejś iskierki nadziei,
W tej pustce, pozostawionej przez los.
Czy to jakiś znak?
Może to jakiś przełom,
Może sygnał do rozpoczęcia nowego życia,
A może to juz koniec...
Jedno wiem, Kiedyś znajde na to odpowiedź.

Beznadziejny wiersz, prawda?

autor

dj-bartas

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-17 14:38:06

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie