W samotności.

Usłyszysz me wołanie...
mój głos odbija sie echem od pustych ścian.
Drży na sam widok...otaczającej pustki.
Szczęście...rozmywa sie gdzieś po kątach,
Widzę...krew na podłodze jak zalewa wszystko,
nie jestem wstanie jej powstrzymać.
Ona chce zatopić mnie w smutku i w bólu...
Z goryczy moich ust padają niezrozumiałe słowa,
chce je uporządkować w całość...lecz nie wychodzi.
Me ręce gdzieś poplątały sie w nicości...
W głowie ta sama myśl...
czy ta głębia niesmaku pozostanie wciąż taka sama.

autor

puste_przeznaczenie

Dodano: 2007-08-09 12:38:35

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie