samotny wiersz...
iść dalej nie umie
do nieba daleko
samotność w tłumie
za życia piekło
zmęczony do granic
rozwiesił na metaforze
niewiary taniec
czy ktoś mu pomoże?
autor
suzzi
Dodano: 2010-09-12 16:01:12
Ten wiersz przeczytano 696 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
jestem przekonany ze odnajdzie dla siebie bratnią
dusze...pozdrawiam
bardzo samotny wiersz :( ale ile dłoni pomocnych się
wyciągnęło :)
Ujął tytuł.. M.
Metfora i smutek, temat mi bliski - treść krótka, ale
bardzo wymowna, pięknie - pozdrawiam ciepło...
taniec niewiary...a życie płata figle...
Można filozofować alibo za szczęściem myszkować.
Czasem tak bywa że tracimy w życiu orientację i nie
wiemy co począć dalej.Trzeba się wtedy rozglądać i
szukać tych dobrych stron..Jeśli chodzi o tłum w 3
wersie to wkradł się tam błąd.Pozdrawiam
witaj, najgorsze kiedy się utknie w drodze
i nie wiadomo co dalej, a do tego utracić wiarę w
powodzenie. czy tylko liczyć na pomoc? potrzeba
odrobiny optymizmu.
ładny wiersz. pozdrawiam.