Na wirtualnej smyczy

Gdzieś w środku nocy
Na wirtualnej smyczy
Swoich pragnień
I marzeń
Siedziała
Skulona w kłębek
Zaplątanych nóg i rąk
Pociągając nosem
Ścierając łzę.

Nikt nie zna
Gorzkiego hymnu
Tęsknoty, niepewności
Wygrywanego
Jadowitym rytmem
W jej sercu

Tylko te minuty
są jawnością
Widok porannych mgieł
Założy maskę obojętności
Przyklei uśmiech
Z krzywymi końcówkami
Zamknie na klucz
Uwięzione serce.

autor

Magdalena Jot

Napisany: 2008-04-17 Dodano: 2008-04-17 23:52:41

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie