Sarmacki Stan

nawet goździkowa nie pomogła na kaca

przyznaję bez rannego pałowania

pogubiłem historię wieczoru

wymiękam myślą sprośną

i ciągnę wajchę do końca



zwabiony nadzieją rozmnożenia

konstans mylę z kwintesencją

nie ciągnąc rymów za język

położyłem się jak tajemnica poliszynela

i przykryłem deską do prasowania



moja wiedźma wyzywa od alkoholików

a sama ledwie dyszy od tej terpentyny

ale gramoli się na sarmacką łysinę

to już chyba koniec świata

autor

jadgrad

Napisany: 2010-08-08 Dodano: 2011-02-27 19:29:38

Ten wiersz przeczytano 1133 razy

Oddanych głosów: 101

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie