ŚCIEŻKI

" W głębi serca wszystko jest dozwolone" Michel de Mantaigne

pustą ścieżką chodzę,
z nadzieją, że staniesz mi na drodze,

na pustej ścieżce topole rosną,
ręce trzymają w kieszeniach,
z głowami w obłokach,
dyskutują o anomaliach klimatu,

cóż mi po zdwojonych jesieniach, w pąsach,
skoro żałobną zgłosiłam datę,
zatrzymani; stoimy w czasie, jak w korku ulicznym,
wierszem na siebie patrzymy z fotografii,

samotne przytulam księżyce,
samotne zaliczam chodniki,
po bezludnych wyspach łażę,
przysypując wspomnienia rzeszotem,
dłonie gotowe do dania,
poemat rąk - struny lęk, przed rozdrganiem,
trzymam w kieszeniach,

zbyt wygórowane to pragnienie,
byś odłączył od gwiazd,
i spadł meteorem...

autor

HANA

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-15 18:46:33

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie