Ścieżki z dzieciństwa
Ścieżki z dzieciństwa dobrze znam
uczyłeś mnie chodzić po właściwych
szlakach
o tych miejscach nikt już nie pamięta
deszcz pozacierał tamte ślady
Wiesz, tu jest zupełnie inaczej
choć drzewa rosną tak samo mocno
mam nawet kilku najlepszych przyjaciół
prawie świat cały w moim małym sercu
Tobie zapewne lepiej wśród swoich
choć może czasem pragniesz odmiany
tak samo jak ty posiadam psa
z tym, że twój biały a mój jest czarny
Tu żyje się jak na szachownicy
są pola dwukolorowe
dla tych co górą są
i dla tych co na dole
Komentarze (1)
Miły wiersz wspomnieniowy.......>+