sedno
„ Sedno ”
Poczuj jakie drgania
Wprawiasz w ruch to, co je
wytwarza…
Kawał drewna wibruje i stęka,
To nie Jej udręka, to orgazm,
Którego jesteś sprawcą,
Jęk rozkoszy melodią się staje,
Ona twe serce przenika i wsiąka, tam
głęboko,
Gdzie nie dociera ludzkie oko.
I wtedy rozumiesz, że to co robisz ,
nie jest pragnieniem, lecz wielką
tęsknotą.
autor
eXpected
Dodano: 2009-02-17 22:52:05
Ten wiersz przeczytano 442 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
To jest erotyk, cytuję "jęk rozkoszy". Zmysłowy.
Ciekawy wiersz, i spostrzeżenia. Ładnie napisany.
Pozdrawiam