Sen i . . . . .
Noc zamyka drzwi
gasi światło
zaprasza w błogi sen
odległy po galaktyki gwiazd
gdzie nie dotrzesz
za brzasku dnia
otwiera wyobraźni wrota
rozjaśnia ciemności
blaskiem marzeń
popatrz w dal
wiatr tańczy
na skalistych zboczach
skacze jak na trampolinie
po koronach sosen
wysoko w chmury
aby z pluskiem po chwili
na błękitnej tafli
stworzyć kola pamięci
czujesz
jest twoim przewodnikiem
po górskich szczytach
marzeń w ciszy
podaj rękę
27.09 – 28.09.2008.
autor
kazap
Dodano: 2009-01-14 08:50:39
Ten wiersz przeczytano 2563 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Taki rozmarzony, roztańczony w snach wiersz sprawia,że
człowiek bezwiednie myśli, co mu się śniło dzisiejszej
nocy.A ja mam piękne sny, kolorowe i bardzo
baśniowe.Ładnie wiatr tańczy pośród chmur i sosen,by
za chwilę nisko tworzyć koła na tafli wody.Bielutki z
nadzieją na piękne marzenia.
Czasami, żeby coś dostrzec, nie zgubić, warto się
cofnąć, wyciszyć, zamknąć... Ładnie to wydobyłeś.
o tak wiatr nadziei zawsze najmocniej dmie tam
wysoko...
hmm...ciekawe skojarzenie koła pamięci jak kręgi na
wodzie ...we śnie wszystko się może zdarzyć nawet
niemożliwe...ładny wiersz
Taka noc tylko czasem zdarza się . Kiedy przymykam
powieki marzę by mi się przytrafił błogi sen .Gdy
czytam Twój wiersz, czuję jak delikatnie podaję rękę
:)
No i rozmarzyłam się :-)