Sen czy jawa

Nic nie trwa wiecznie, więc dlaczego ciągle i nadal tak boli...

Mieszkanie pogrążone w ciszy, słychać
tykanie zegara wiszącego nad kominkiem,
szum samochodów jadących ulicą, pisk opon
skręcających po mokrej nawierzchni w tą wilgotną noc, ciemność działa kojąco….przychodzi sen…sen o nim…sen tak realny, wyrazisty, jakby on naprawdę spędził ze mną całą noc… czułam obecność jego obok siebie, zapach ciała i wody po goleniu, widziałam jego bursztynowe oczy
wpatrzone we mnie, namiętne, zmysłowe usta, szeroki, beztroski uśmiech z śnieżnymi zębami na tle opalenizny ... słyszałam głos, który mówił, że mnie kocha….sen tak prawdziwy, że długo po przebudzeniu mi towarzyszył…
światło poranka sączyło się przez zasłonięte okna, zmagałam się z resztkami snu, który nadal spowijał mój umysł, aby po chwili zaś zastąpić rzeczywistość.
W śnie tym kochaliśmy się, połączeni w cudownej harmonii ciał, która kiedyś zrodziła się między nami, tak bardzo czułam jego obecność, że nie potrafiłam
powstrzymać łez wymykających się spod powiek i spływających po policzkach…wcisnęłam głowę w poduszkę i łkałam z żalu po nim, z żalu po życiu, które bezpowrotnie minęło…
Tessa50

Kochani, źle się skserowało, teraz to widzę po waszej uwadze,już poprawiam i bardzo przepraszam i dziękuję :))

autor

Tessa50

Napisany: 2010-05-04 Dodano: 2010-05-05 09:23:32

Ten wiersz przeczytano 1196 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie