Sen nocy letniej

Choć to już prawie jesień, Ja śnię ciągle o lecie.

Sen nocy letniej

W półmroku srebrnym nocnej poświaty,
W sennym eterze symfonii lata,
Dnia minionego forte się skrywa;
A pianissimo wieczornych cykad
I szept tajemny cieni płatków róż,
Jeden takt a capella – oczy zmruż.

Lecz jak zasnąć w koncertu połowie,
Gdy w partyturze i woń sitowia,
I wszechświat w toni wód zatopiony,
I marzenia, co po nieboskłonie,
Na niewidzialnej płyną batucie.

A ja, przed myślą nie mogę uciec:
Kim kompozytor genialny jest ów
I maestro dyrygent, co bez słów,
Nocną orkiestrę tak poprowadził?

Czyż nie ukryci w jednej postaci?

Andrzej Kędzierski, Częstochowa 10.07.2013.

autor

andreas

Napisany: 2013-09-07 Dodano: 2013-09-07 11:50:12

Ten wiersz przeczytano 1756 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie