Sen proroczy

Ciało me strudzone ciężarem życia
oddala się coraz bardziej uciekając w dolinę
snów gdzie roztacza się piękna kraina
marzeń słodkich ogarniająca me wnętrze
uczuciem ekstazy przenikającym do umysłu
który stwarza fatamorganę życia cudownego
cudownego którym chce się egzystować
po wszech czasy w objęciach kwiatu serca
uciekając od zła, kłamstwa i śmierci.

Lecz w śnie mym pojawia się istota nieznana
która mąci świat cudowny niszcząc marzenia
i siejąc zamęt w umyśle który zaczyna
wytwarzać chorobliwy jad koszmaru
niszczący kwiat miłości który umiera w
mych rękach przelatując przez palce popiołem
odrodzenia który pozostanie wtarty na wieki
w marzenia wszelkie.

Ciało me w ciemnościach nocy roni złudne
łzy rozpaczy spływające ognistym ciepłem
po duszy mej zamkniętej w przemyśleniach
snu koszmarnego z którego nie ma ucieczki.

Miki TON

dziekuje wszytkim któzy czytaja wiersze:)ipozdrawiam wszystkich poetów:0 noc jeszcze młoda a owoców wiele da:)

autor

mikiton

Dodano: 2007-01-07 00:05:17

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie