Kamień

Biegnę przed siebie po pajęczynie życie której każda
nić inną drogą mnie powiedzie lecz stopy prowadzone
głosem serca wkraczają na ścieżkę
zatracenia prowadzącą ku wiecznemu spokojowi.

Pętla życia zaciska się dusząc me
myśli które giną w ukryciu dławiąc
się tajemnicami miłości skrywanej której słodycz
zatruwa umysł chorymi marzeniami które iluzją są.

Słyszę w samotności dźwięk bólu nadchodzącego
który nadejdzie ognistym wybuchem duszy
płonącej żałosnym płomieniem miłości
której pragnienie zaspokoi ostrze zatopione w sercu.

Umieram w twych ramionach z otwartym
umysłem ociekającym miłością i złudzeniem
rodziny które zamieniło się w jad powalający
me plugawe ciało w odwieczne miejsce przeznaczenia.

Czołgam się z sercem w ręku które tobie ofiaruję
błagając o pocałunek który otworzy mi drogę
szczęścia usianą radością przemijania która
skruszy kamień serca mego.
Miki TON

autor

mikiton

Dodano: 2007-02-12 00:59:53

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie