Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Sentyment

W tym domu mieszka pusty cień.
Wiatr czasem wpuści tęsknotę,
co zrywa z pajęczyn cnotę.
Żywa krew boi się tych ziem.

Strach szczerzy tępe szare kły.
Z popiołów obrys kochanki
trwa chwilę, póki przepadnie
w gęstości, rządzącej tam mgły.

Nad zwidem cichutkie echo.
Kto został? Może ktoś jeszcze
schował się przed grubą kreską?

Wróci w śnie lub tęsknym wierszu.
Wnet głazy na barkach zmiękną.
Wsłuchaj się w te roje szeptów.

autor

valanthil

Dodano: 2020-03-15 12:09:48
Ten wiersz przeczytano 1084 razy
Oddanych głosów: 22
Rodzaj Sonet Klimat Melancholijny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (21)

echinacea echinacea

Smuteczkiem powiało. Tylko sentyment został... gdzieś.
Pozdrawiam:)

MariuszG MariuszG

Klimat jak w "Dziadach".
Pozdrawiam

karmarg karmarg

Smutny klimat samotności...
pozdrawiam:-)

Renata Sz-Z Renata Sz-Z

Sentyment prowadzi nas czasem w najbardziej zakazane i
mroczne strefy,
i nawet gdy nie chcemy to brniemy...
;)
Intrygujący wiersz podsuwa różne interpretacje.
Pozdrawiam :)

Gminny Poeta Gminny Poeta

Miejsce opisywane nie pasuje według mnie to tytułu.
Balansuję pomiędzy starym pustym rodzinnym domem a
jakimś miejscem odosobnienia do którego paradoksalnie
czujemy "sentyment" no chyba że się mylę:))))

krzemanka krzemanka

Klimatyczny tekst. Sądząc po komentarzach, różne
obrazy można w nim dostrzec. Mnie "te roje szeptów"
(ale nie tylko) pokierowały w stronę Oświęcimia.
Pozdrawiam autora:)

Berenika57 Berenika57

Z przyjemnością zagłosowałam na Twój sonet,
Krzysztofie - choć horrorem mi przez chwilę powiało...
Serdeczności :) B.G.

Grusana Grusana

Obrazy jak w bajce...Piękny!

anna anna

ten sonet ma cos tajemniczego

Piorónek zbójnicki Piorónek zbójnicki

Witaj!
no tak...Poezja.
W cieniu zatem, skryjmy się w
Naszej katedrze - osamotnieni
patrzymy w świetle wiary i
mówimy!! - nie do wiary...
Dobry wiersz!
Pozdrawiam serdecznie


Okoń Okoń

W samotności wszędzie czai się zło.
Ładnie to ująłeś w swoim sonecie.
Pozdrawiam serdecznie

ElaK ElaK

Smutny, opuszczony dom mi się kojarzy, a nawet w
towarzystwie duchów . Mimo wszystko, jest o czym
wspominać. Przejmujący wiersz.
Pozdrawiam.

Janusz Krzysztof Janusz Krzysztof

Fakt, że smutny raczej, choć wypełniony metaforami
sonet.
Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »