sentymenty...))
gdzieś na rozdrożach sentymentów
gdzie już zupełnie
moje serc się zgubiło
została tęsknota
między jedną a drugą łzą
co stacza się po policzku
bezgłośnie wypowiadam
imię Twoje
nie słyszysz mego głosu
bo wiatr po bezdożach
hulający je porywa
kręci nimi by nie dotarły
do swego przeznaczenia
odpuść serce mówi rozum
lecz ono głupie nie rozumie
wiatr trąca bolesne struny
i żal porywa
rozgoryczenie sięga zenitu
cała miłość
w nicości się rozpływa
"Polisia"
6.01.2016 ..Laudenbach
autor
Polisia
Dodano: 2016-01-07 05:52:36
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Ładny wiersz Polisiu! Pozdrawiam:)
ładny wiersz przepełniony tęsknotą w melancholijnym
tonie:) pozdrawiam Polisia
moje klimaty sentymentalne!!! pozdrawiam cieplutko
Wszystkiemu winien jak zwykle... wiatr ;-)
Ech, ta miłość...
Pozdrawiam
To zmienny wiatr, raz zimny razu drugiego rozgrzewa
rozgrzeszając...Pozdrawiam
Miało być- Nikt.
ikt nie wzbrania mi kochania,
problem jest gdy chcę coś w zamian!
Pozdrawiam!
melancholijnie ... tak jest w życiu raz radość inny
razem łzy- oby jak najwięcej radości w Nowym Roku:-)
pozdrawiam:-)
Smutek i melancholia Polisiu w Twoim wierszu. Bardzo
ładny. Pozdrawiam.
trudno zrozumieć serce,,,pozdrawiam noworocznie
"cała miłość
w nicości się rozpływa"
Zawsze coś, jakiś okruch, z tej miłości zostaje. Jeśli
nie, to by znaczyło, że to nie była miłość.
Pozdrawiam
żeby to było takie proste porozumienie serca z rozumem
, pozdrawiam
serce nie sługa i nie rozumie
co się dzieje w naszym rozumie
Pozdrawiam:)
Pełen smutku i rozgoryczenia świetny wiersz. ☺