serce broczy krwią...

Serce broczy krwią,
kropla po kropli spada na dłoń
jest wzruszone,a było tak zadowolone,
takie szczęśliwe, natchnione
pokryte płaszczem uczuć,
małą mgiełką..

słyszysz ? -ono zgubiło rytm
to czym żyło..
miłości uniesienie się zatraciło
odeszło w otchłań do krainy smutku

kroplą krwi zroszone
w agoni pogrążone,
w przestworzach uniesione- tkwi
gwiezdnym pyłem tulone
umarło to co był w nim..

/2006/.........

autor

Synezjusz

Napisany: 2007-04-18 Dodano: 2007-04-18 16:21:23

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie