Serce spragnione miłości...

Gdzieś w czyjejś czułej piersi
spoczywa serce smutne
otoczone krzewem ciernistym,
co rani je okrutnie,
gdy zrywa się ku innemu,
co w pobliże zagości,
przypominając każdym ukłuciem
o bólu nieudanej miłości...

Wydaje się, że jest bezpieczne
lecz bardzo nieszczęśliwe,
bo tęskni do kochania
i ranią go kolce złośliwe.
Tak chciało by być wyzwolone
i w rytmie disco tańczące,
by krew się zagotowała
od miłości szalonej, gorącej...

Niech ktoś powyrywa ciernie,
zagoją się rany krwawiące...

..............opatrzone w miłość.

Nie można być szczęśliwym bez miłości...

autor

Jolcia

Napisany: 2006-09-12 Dodano: 2006-09-12 12:44:28

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie