Siebie dać
Lato z miną oziębłą - dobrze, że jesteś ze
mną.
W cieple ramion dojrzewa nam dzień.
Lato z deszczem pod rękę, zachmurzone i
senne.
Dotyk ust wciąż darować nam chce
słodkie chwile pomimo, że ulewa i zimno.
Miłość rzeźbi, dotyka i gra.
I zapachów wciąż tyle, ulatuję motylem.
Krople dźwięczą, lecz nikt nie chce
spać.
Płyną łodzie po niebie, szare żagle wiatr
trzęsie,
stara furtka na skrzypcach gdzieś gra.
Cała jestem w skowronkach. W tobie lato i
wiosna.
Czas pozwala nam wciąż siebie dać.
Komentarze (30)
Najważniejsze aby umieć siebie dać,reszta jest
drobnostką.Pozdrawiam miło.
klasa pozdrawiam
Ciepło i romantycznie wierszem naprzemiennie
czternasto i dziewięciozgłoskowym.
"Płyną łodzie po niebie, szare żagle wiatr trzęsie,
stara furtka na skrzypcach gdzieś gra.
Cała jestem w skowronkach. W tobie lato i wiosna.
Czas pozwala nam wciąż siebie dać.".cyt aut. :-)
ten czas na wszystko pozwala ..i dobrze jest go
posiadać dla siebie wzajemnie ..
Witaj Magdziu......piękny wiersz, przepełniony
subtelnością. Pozdrawiam serdecznie i ślicznie
dziękuję, za sympatyczne odwiedzinki.
Ps. Bardzo dziękuję też, za wiesz co - nie znoszę
błędów:)
pięknie romantycznie ..nawet skrzypiąca furtka gra i
nikomu nie chce się spać :-)
pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz:)Pozdrawiam Madziu:)
A się nawet śpiewa. Jeszcze ze dwie strofki i poleci w
świat.
Ojej, jak ładnie melodyjnie napisany i to tak idealnie
współgra z treścią. Pozdrawiam
Pięknie Magdo:)
Pozdrawiam :)
sliczny rytmiczny, delikatny wiersz
pozdrawiam serdecznie:)
Siebie dać...- cóż trzeba więcej...
Pozdrawiam :)
Siebie dać to najlepszy
Ieknorjsze co możemy komuś ofiarować
lubię ten sposób rymowania, wiersz jest wtedy
"śpiewający"
Czas jest bardzo łaskawy, bo daje chwile razem.