siła dialogu ...
- Porozmawiajmy, usiądź wygodnie niechże
odpocznie podeszwa buta, ona tułaczką wokół
dywanu, jak ty potwornie, także jest
struta. Porozmawiajmy, nie pal tak dużo,
twe miechy w końcu zginą w tumanie, przez
słowną rzekę skróci się owe, bezmyślne w
mocy puste dumanie. Porozmawiajmy, siła
dialogu może jak wiara przenosić góry, gdyż
przy rozmowie niknie łez fosa i kruche
stają się zamku mury…
- Więc rozmawiajmy, odpoczną stopy, dym
będzie moim konfesjonałem, już wiem na
pewno, że czas na szczerość, właśnie cię
kochać całkiem przestałem.
Komentarze (31)
oo i tak też może być, niestety... a wypowiedziane
słowa, żyją własnym życiem...