skamieniali - wersja II

zmieniłam wersję, tzn. wywaliłam nieco, dodałam. w tej formie bardziej mi się podoba. oceńcie sami.

umywam ręce jakby tylko tłum mógł
wykrzyczeć sprawiedliwość. na ustach
inne sylaby, drobne rysy twarzy. skarby w szkatułce
perfekcyjnie zdobionej bez mrugnięcia okiem

to światopogląd czyni nas śmiertelnymi
jeśli tak to umarłam już kilkanascie razy
ale przecież za 30 srebrników można kupić
wszystko nawet podwójny pocałunek

posiadając zdolność odczytywania metafor nie umiem
nadawać znaczeń oczywistości. poszukując głębi
dociekając dlaczego pełno jest Szatana na świecie
wchodzę na drzewa dotknąć gwiazd. prześcigując się nawzajem
w spadaniu. ze skamieniałym oddechem na ustach
nawet czas daje się oszukać

autor

m@gik

Napisany: 2006-11-04 Dodano: 2006-11-04 17:48:32

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie