Skarb

Dla tych co do życia z sercem,
dziecko jest największym szczęściem!
Pozdrawiam!

dzieci są skarbem i basta
Pozdrawiam:))Basia

Dla mnie Twój wiersz jest pełen refleksji dotyczących
wartości życia.
Pozdrawiam:)
Marek

Każdy ma inne spojrzenie na dzieci. Ja swoje darzę
wielka miłością i jestem szczęśliwa. Pozdrawiam.

Fajny wiersz, dobrze się czyta, pozdrawiam :)

Dzieci to największy Skarb...
Promiennego popołudnia:)

Ola;)
Skarb!, mam tytuł, dzięki.

Zgadzam się z anna, dzieci to najcenniejszy skarb
Pozdrawiam:-)

Z pozycji matki i babki stwierdzam, że cudowny był
okres z pociechami do momentu uzyskania przez nich
dorosłości.....

potem... hmm... to tylko wymagania...
stwierdzenia: "wiemy lepiej", "ty się na tym nie
znasz"... "nie mam czasu"....
każdy "dojrzały rodzic" z pewnością to zna, ale i tak
kochamy nasze pociechy PONAD ŻYCIE!


serdeczności....

Fajne ironia, poza tym za Anną,
bez dzieci nie m pełnej rodziny, tak myślę, no i
faktycznie przedłużenia genów też nie ma, nie mówiąc o
tym że patrzenie na ich dorastanie jest piękną lekcją
życia i pokory też.
Pozdrawiam serdecznie :)

Świetny wiersz:)Moim sensem życia są
dzieci:)pozdrawiam cieplutko:)

Dzieci są największym darem i miłością. Nie masz
dzieci= nic po tobie nie zostanie.

Tak, kosztują wiele serca miłości poświęcenia,
nieprzespanych nocy ale cudem jest je mieć i tulić.
Moc patrzeć jak rosną zdobywają świat. Dla tych co im
bogactwo ten świat zabrało składam wyrazy głębokiego
współczucia.
Świetny omku ten wiersz!

Miłego :*)