SKARBY
I z cierpienia poezja się rodzi
z blichtru słów co umarły za życia
i tak płynie od wieków w swej łodzi
po te skarby co są do zdobycia
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2014-11-24 10:29:08
Ten wiersz przeczytano 1192 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
piękna mini do refleksji* pozdrawiam
Wspaniała miniaturka.Pozdrawiam serdecznie:)
"Najpiękniejsza sztuka rodzi się w cierpieniu".
myślę jak Karat,ukłony
Świetna miniatura! Pozdrawiam!
Czasem krzyczy i w bólach sie rodzi
ze zniewagi jak sztylet siekącej
ale pięknu wszak nic nie zaszkodzi
a zło kiedyś się samo wykończy
piękna mini...mi się rodzi też z rozkoszy:) miłego
wieczoru
żeby tych skarbów było jak najwięcej. Piękna
miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo często poezja rodzi się z cierpienia.
Bardzo dobra,ładna miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ladnie
Piękna miniaturka o poezji. Pozdrawiam mile.
I bez blichtru i bez cierpienia
płyną te skarby swym życiem
pomimo każdego zranienia
Czytam tak:"poezja z cierpienia się rodzi , słów co
umarły za życia " , płynie od wieków w swej łodzi , po
skarby nie do zdobycia", dlaczego napisałam nie do
zdobycia poniważ jeżeli z cierpienia i słów co
umarły... Tak to odczytałam , odebrałam :)
Ładna miniaturka, pozdrawiam:)
tak. pozdrawiam:)