SKOŁATANA DUSZA
Zbłąkane szczęście zagubione
ręce pokłute kolcami róży
ptaki co zabrały moją duszę
uniosły hen w samotność
stoję i patrzę w otchłań dali
łzy spływają po policzkach
niby deszcz ranną rosą
idę bosy w swej samotności
patrzę czy otworzą się serca
przystań dla skołowanej duszy
przecież kocham tak uparcie
całym sercem całą duszą
JNaszko
autor
JNaszko
Dodano: 2021-03-14 09:38:39
Ten wiersz przeczytano 689 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Przepięknie przedstawione pragnienie miłości :)
Pozdrawiam serdecznie +++
ogromne pragnienie miłości w samotności:)
Cóż bez miłości byłoby warte nasze życie:)
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Nieodwzajemniona miłość boli.
Bardzo ładnie, melancholijnie, pozdrawiam serdecznie.
pragnienie miłości jest w nas ogromne.
Pięknie :)
Smutna skołatana dusza...oby z wiosną nabrała więcej
radosnych pąsów :) pozdrawiam cieplutko i życzę miłej
niedzieli :)
śliczna melancholia duszy,
serdeczności