***/słońce z księżycem /
słońce z księżycem
przez brutalną codzienność
rozdzielone zostało
i teraz ich dusze marzą
by znów się połączyć
w jedno ciało
Warszawa, 17 . 4. 2008
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2008-04-30 10:10:32
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Lubie tez tak myslec ze slonce i ksiezyc byly w sobie
zakochane a teraz tesknia do siebie ,,,rozdzielone na
wieki,,
dlaczego planety nie moga kochac i byc kochane? moga -
przynajmnie w naszych marzeniach , tez kilka wierszy o
planetach popelnilam,,,wdzieczny temat..podoba mi sie
Twoja miniaturka.
a ich porą jutrzenka... zdało by się dodać
Krótko lecz z głęboki sensem... pragnienie
miłości, tęsknota i smutek... nadzieją jednak
pozostają... marzenia. Piękne.
hmmm...jak w basni"Zaklęta w sokoła" ona była sokołem
za dnia a wilkiem w nocy...piekna miniaturka.
krotko i wspaniale .. tak jak dwa serca rozdzielone
bezsilnie nie mogace znow sie polaczyc ..