Słoność

errata: Jonasza

Piękny. Niezwykły.
Nie wiem, czy słusznie, ale - może trochę przekornie
w kontekście "już przestań" - przypomniał mi tekst
Jonasz Kofty pt. Samba Przed Rozstaniem"
/Nie zabijaj tej miłości
Daj spokojnie umrzeć jej/

Miłego dnia.

widzę, że zauważasz subtelność piękna
w każdym najdrobniejszym szczególe, tak jak w tej
pojedynczej porannej kropli rosy. tak jak w tej
symbiotycznej łzie trzymającej się okaleczonej gałęzi.

skąd słoność?
z tęsknoty za pięknem prozy życia.
pozdrawiam :)
miło było czytać.

tu nie można powiedzieć,że nieczuły jak kawał drewna.
Pozdrawiam serdecznie

podoba się takie zadumanie na ściętą gałęzią -
wymownie, lirycznie.

Słoność kojarzy mi się od razu z łzą.

kropla rosy święta od zakochania mnie urzekła...:)
tęsknota to drugie imię milości, nie można od niej
odstapić.
piekny wiersz:)

Ja dołączam do tych, którym się podoba :)

Re: K.
No cóż.

Re: Alina

Dziękli za komentarz.

Re: Stumpy
Na pewno komuś wiersz już się spodobał. Patrz niżej.

Wydał mi się lekko smutny. Pozdrawiam

A cóż to Galeonie nikt się nie poznał na takim pięknym
wierszu??? Mnie się bardzo podoba + i Miłego dnia.

To taki wiersz, Galeonie, który nawet w pół-istnieniu
jeszcze przywraca... albo wkręca kadry na inne
postrzeganie dnia, bieżącej, wyblakłej chwili, może...

Są tu mądrzejsi, może lepiej skomentują... znaczy...
podkreślą logicznie? niezwykłość tego, co
powiedziałeś.
chciałabym, żeby dzisiaj nie tylko czytano Twój
wiersz, ale żeby były tu komentarze, bo przecież, czy
Ci za taki wiersz nie należą się?

mogę pozdrowić? nie to pytanie.
Przecież za pozdrowienia jeszcze nie ścinają.