Słowa...

Tej, której słowa zatruły mą dusze... serce bólem i cierpieniem spowiły...

Słowa... wyzute z wszelkiej treści
Bezkresną i zimną pustką ziejące
Słowa... obdarte z uczuć
Uczuciami jedynie malowane

Słowa... puste bez żadnej wartości
Jadem fałszu podstępnie zatrute
Słowa... którymi karmisz mnie
By wzrok i wole mi odebrać

Słowa... którymi mnie raczysz
Słodko otumaniając me myśli
Słowa... tak łatwo wypowiadane
Kłamstwem i ułudą przepełnione

Słowa... ostrzejsze niż groty strzał
Wypuszczone z Twych ust, wprost w me serce
Słowa... raniące mnie tak srodze swą obłudą
Którymi częstujesz mnie tak chętnie

Słowa... teraz już nieme, bezgłośne
Prawdą swej złowieszczej siły pozbawione
Słowa... które zamilkną wkrótce
Które odejdą w zapomnienie wraz z nami...

autor

BarD

Napisany: 2006-07-11 Dodano: 2006-07-11 09:29:14

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie