słowa niezapominajki
myśl się nie urodzi
jak promień poranka
nie zatańczy nocą na srebrzystych
gwiazdach
nie zaśnie zdumiona całym dniem
wieczorem
kiedy zamknie oczy, ciszą nieprzytomne
nie pozna wartości jak letni słonecznik
rosnący pod płotem, gdzie wiatr hula
wiecznie
dopóki mu wróble nie wydziobią ziaren
i odnajdzie niebo
w nagrodę za wiarę
myśl, co w tobie rodzi między złem, a
dobrem
jest jak grosz w kieszeni
wierne szczęście w drodze
kiedy dłonie złożysz i zawiążesz palce
uśmiechniesz do ludzi …los dał nową
szansę
i wyfruną słowa
niezapominajki
zawieszone w myślach z szafirowych
żagli
autor
Diamentowa kropla
Dodano: 2009-02-08 14:31:22
Ten wiersz przeczytano 1763 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
A niech mnie ,skoro tu tak piszą to nic tu po
mnie,wielkie brawa,chylę czoło i pozdrawiam.
Debiutantka na BEJU, ale na pewno nie w pisaniu.
Pióro leciutkie, piękne z bardzo dobrymi rymami. I
układ wersów jak od niechcenia, a ciekawy z ogromną
wprawą stworzony. Uczyć się od Ciebie i chylę czoło.
piękne te słowa niezapominajki ,czyste i cieple ,jak
pamięć o ludziach
Lekko ale wielowarstwowo, ciekawe obrazowanie.
Bardzo na tak. Pozdrawiam
"uśmiechniesz do ludzi …los dał nową szansę"
ten fragment mi się strasznie podoba :)
los daje szanse od czasu do czasu tylko trzeba być na
tyle skupionym by tego dostrzec
pozdrawiam i dziekuje za odiwedziny u mnie
Znów lekko , sensownie i z wielką mądrością piszesz :)
Podoba mi się i nie mam co ukrywać :) i jaki ze mnie
Góral ? ;)
podoba mi się ten 'znajomy'słonecznik który otrzyma
niebo w nagrode za wiare....
żyjemy nadzieją jutra . Pozdrawiam