Ślubna maskarada

Ależ się uśmiałam z tych przeróżnych przebrań
czerwonych żakietów, orderów błyszczących
tych kryz niedzisiejszych, paziów wystrojonych
z namaszczeniem wielkim w katedrze kroczących
ale już najbardziej przyznać tutaj muszę
ze śmiechu pękałam, jak kobyła rżałam
gdym w telewizorze te dam kapelusze
dziwaczne okropnie okiem swym ujrzała
jakieś piórka, tiule jakieś kręte rogi
co z rogiem Wojskiego mi się skojarzyły
tak mnie rozbawiła maskarada cała
żem ze śmiechu padła, powstać nie mam siły
może jak ochłonę trochę spoważnieję
najlepsze życzenia dla młodych dorzucę
niech płatkami róży los im życie ściele
chyba, że ze śmiechu pierwej się uduszę

autor

MikaRouz

Napisany: 2011-04-29 Dodano: 2011-04-29 20:47:07

Ten wiersz przeczytano 762 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie