Służebnica i karzeł

Byłaś mi wierną służebnicą,
która samotnej dotykała skały,
zimnej i twardej, bez życia.
Brnąłem w to dalej.

Roznieciłaś mi ogień wieczny
w sercu uschłym, nieżywym,
aż poczułem, że karłem jestem.
Jeszcze wczoraj całkiem niebyłym.

I wzburzyłaś mnie pianą morską,
służebnico ma niewinna, wierna,
wszystko dałbym ci dzisiaj za to.
Lecz będąc karłem nieba nie sięgam.

Gdybyś mi jeszcze dodała trochę,
śniegu, rosy i pyłu z wulkanu,
to bym jako wierny karzeł ci służył.
Tak jak ty mi kiedyś, swemu panu.

autor

koan

Napisany: 2007-04-29 Dodano: 2007-04-30 13:53:06

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie