Śmierć...
Cisza, spokój, zapomnienie,
Nieważkości uwielbienie...
Ciała brak i lekkość ducha,
Nikt nie mówi...Nikt nie słucha....
Nikt nie prosi, nie ocenia
Już nie słychać złorzeczenia
Nikt nie skreśla, nie wyklucza
Nie wie lepiej, nie poucza...
***
Nikt nie płacze już nad ciałem
Każdy myśli; „zapomniałem”,
Nowe życie wciąż się budzi,
Ciebie nie ma już wśród ludzi...
Już nie widzisz łez powodzi
Pamięć ludzi Cię zawodzi
Już się prawie nikt nie smuci
To Ci życia wszak nie wróci...
Cisza, spokój, zapomnienie
Nieważkości uwielbienie...?
Nikt nie mówi, nikt nie słucha....
Oczodołów prośba głucha.....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.