Śmierć przyjaciela

Wstał Pan Młody, gdy w końcu przybyła Dziewczyna
wstrząśnięty nie zmieszany, jak w filmach się marzy.
Lekkość ruchów ze słoniem w składzie (trzask!) kojarzy,
guźca z wioski murzyńskiej po fizis wspomina.

Na zdjęciu, które widział... fotografa wina,
aż sam tak był pijany, pomylił obrazy,
albo doznał od stresu spóźnionej odrazy,
od drzwi przeciąg nim zachwiał, bo drużby się trzyma?

Panna Młoda, szczebiocąc dzióbkiem pelikana,
oczkiem ciut zezowatym poprzez fleszy nawał
łypnęła i na nogę wlazła (trzask!) swego Pana.

Od tej chwili tragedia popłynęła sama!
Młody, bólem omdlały, jakby śmierć udawał -
TAK... nieprzytomnie charczał, gdy obręcz nakładał.

---
Dla Zuzi dziś żony listonosza która dała mi kosza Sonet

https://youtu.be/PGErV2IbIak

autor

Adaś Szopen

Napisany: 2018-01-04 Dodano: 2018-01-04 13:10:15

Ten wiersz przeczytano 1317 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Sonet Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie