Śmierci nie oszuka nikt

Ciemny ogród
Gwiazdy świecą
Kwiatki pachną
Jasny księżyc na niebie

Światło z balkonu
To drzwi się otworzyły
Ktoś wyszedł na zewnątrz
Coś szeleści w ciemności

" To ty Romeo?
Czy to ty podkradasz się
Narażasz swe życie?
Po cichu: I moje przy okazji"

" Nie - pada odpowiedź
Nie jestem Romeo
Z pewnością nim nie jestem
Zwą mnie Śmierć"

Owszem, widziała to
Dostrzegała błysk kosy
Niebieskie płomienie
Zamiast bać się, spokój czuła

" Przybyłeś po mnie?
Zabrałeś już Romeo
wiec nie boje się
Kończmy juz to"

" Nie - usłyszała znowu
Inna śmierć was czeka
Nie teraz i nie tutaj
Już ja o to zadbam

Przybyłem tu
Bo twój ukochany - spryciarz
Przechytrzyć mnie chciał
Spaść z wyskości wolał..."

Chrząknięcie, potem cisza
Śmierć milczy, ognieś znika
Pod nosem kończy
"....niż truciznę wypić"

autor

Reynevan

Napisany: 2005-02-24 Dodano: 2005-02-24 19:50:49

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie