smutek

wielki smutek mnie ogranicza
z każdej strony jak ściany pokoju
posępny wyraz mojego oblicza
nie ma chwili świętego spokoju...

tylko problemy i niepowodzenia
stałe punkty szarej codzienności
prowadzi to do przypuszczenia
że ma charakter nieskończoności...

kłębią się myśli w mojej głowie
rozważając swoje gorzkie życie
czy zmieni się niech ktoś powie
bo to mnie dręczy niesamowicie!

co zrobić by szczęście mnie dotknęło
a serce znów zaczęło radośnie bić
rozkojarzenie szybciutko minęło
i wreszcie zacząć szczęśliwie żyć...

autor

Rymowany Kolo

Napisany: 2004-09-03 Dodano: 2006-11-17 06:22:55

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie