Smutek
Smutek
zagląda w nocy
smutek
smutki jednoczy
smutek
powiększył zasób żalu mego
smutek
smutkowi na dnie serca swego
smutek
smutek ma wielkie oczy
smutek
delikatnie wciąż we mnie kroczy
smutek
stara się być moim przyjacielem
smutek
on zna mą samotność on jej dziełem
smutek
towarzysz życia doli
smutek
czy ktoś mnie z niego wyzwoli?
Komentarze (2)
Dobry pomysł na wiersz. Jak dla mnie to wystarczyłoby
,, smutek'' tylko raz dać. W pierwszej strofce. :):)
Ale autorka sama zdecyduje. Za pomysł +
Ten wiersz mnie wręcz dotyka