Smutek dnia

Obudził mnie szelest liści za oknem,
Smutny dzień rozpoczął swe panowanie.
Niebo było szare, pełne rozpaczy...
Nagle piękna, srebrzysta błyskawica przecięła Chmury, wtedy poczułam się tak
Jak tego dnia, kiedy Ty odszedłeś, tak jakby, Ktoś przebił moje serce sztyletem na wskroś...
Łzy napłynęły mi do oczu,
Już nic nie widziałam przez mgłę smutku...
Wszystko było jeszcze bardziej szare niż przedtem...

Odchodzę w przepaść rozpaczy dnia, dusząc swój cień...

autor

Hellen

Dodano: 2009-08-06 11:24:56

Ten wiersz przeczytano 653 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie