Smutku jesienny...

Moj smutku jesienny
Oplatasz mi mysli
Jak zal bezimienny,
Ktory sie przysnil,

Ze w dloniach zamknelam
Nasze szczescie ploche,
Jak roza plonelam,
Gdy mowiles: "kocham..."

I nagle nie wiem
Jak to sie stalo.
Zabraklo Ciebie,
Serce bolalo.

A nasze szczescie
Kruche jak listek
Gdzies w kacie placze
Lzy przezroczyste.

W otwartych dloniach oczywiscie
Ujrzalam tylko zwiedle liscie.
Potem krzyczalam na gardlo cale:
"Dlaczego szczescie jest tak nietrwale???"

autor

Betty Morris

Napisany: 1981-08-11 Dodano: 2008-02-22 16:04:34

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie