Smutna

Ciągle odtrącana
lecisz w czarny dół
I myślisz On kiedyś
Cos tam do mnie czuł.

Staczasz się ze schodów,
Dostajesz znów w twarz.
I znowu czerwone ,
Smutne oczy masz.

Wszyscy Cię pytają
Jaki powód masz,
Ze ciągle tak smutną
I szarą twarz masz.

Ty wiesz doskonale
Jaki jest Twój świat,
Krzyki kłótnie ,żale
I gdzie tu się śmiać.

Uśmiechasz się do nich,
Lecz znów jest to gra.
I myślisz czy kiedyś
Ktoś Ci szczęście da.

Przez cale to życie
Płynie morze łez.
Ty mówisz wciąż wszystkim:
On szczęśliwy jest.

Nie ze mną, lecz cóz to
skonczyła sie gra.
Po co mu dziewczyna
Co smutną twarz ma.

autor

Dośka

Dodano: 2006-11-11 17:26:41

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie