Smutna..
..
Już nawet budzić się nie chciała,
Bo tyle łez już wylała,
Aż tylu łez już nie miała.
Nawet nie pamiętała,
Kiedy się ostatnio uśmiechała
I nie pamiętała, kiedy się śmiała..
Tyle płakała,
Aż tyle łez wylała.
Radość dla niej zrobiła się obca,
Łzy w oczach, smutek w sercu.
Nawet zakączyć to chciała,
Za dużo łez już wylała,
Za mało się uśmiechała.
Jednak Bóg nie pozwolił jej na to
Chciał, aby na ziemi zrozumiała,
Że za dużo płakała,
Że za mało się śmiała..
I czeka nadal z nadzieją tą..
Ocalić jeszcze chce ją..
..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.