Smutna rzeczywistość
Sens wszystkiego jest w... niczym.
Cudowne wspomnienia zastygłe w pamięci,
umarłe nadzieje.
Modły o ułamek szczęścia zanoszę,
lecz odbijają się po pokoju tylko głuchym
echem.
Ogrom podłej rzeczywistości.
Tu nie możemy pięknie żyć...
autor
siopestrzyczka
Dodano: 2007-07-16 20:12:18
Ten wiersz przeczytano 425 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"Cudowne wspomnienia zastygłe w pamięci,umarłe
nadzieje"
Pięknie to wyraziłaś. Obraz wspomnień, dobrych
wspomnień jednak sprawiających ból... W kilku zdaniach
wyrażone uczucia. Podoba mi się :)