Smutna rzeczywistość

nureczka

Cyt. "łudzi się ten, co da się to ogarnąć" - ludzie
myślą, że jakoś to będzie, że nie jest tak źle. Nie
zdają sobie sprawy, nie dostrzegają, że zbliżamy się
do momentu krytycznego.
cyt. "stoi na piedestale, a na niej korona" - mowa tu
o - zła strona mocy, że zuchwale pretenduje do korony
zwycięstwa.
Dzięki wielkie za podpowiedź, komentarz i głos.
Pozdrawiam pięknie ;-)

Lawenda19

Tak, rzeczywistość to tu i teraz, ale właśnie w tej
chwili budujemy przyszłość. Od naszych właściwych
wyborów i decyzji zależy ona bezsprzecznie, jeśli
zależy nam na dobrej przyszłości.

Dziękuję ślicznie i pozdrawiam pięknie ;-)

Alfa i Omega naszej współczesnej rzeczywistości

Rzeczowy i dobrze zbudowany abecedariusz.
Rzeczywistość przerasta nas wiele razy, ale od czego
wyzwania?
Zastanawiam się nad wersami :
"łudzi się ten, co da się to ogarnąć"... oraz
"stoi na piedestale, a na niej korona" (korona na
czym?)...

Przy okazji przeczytałam to, co napisała JoVi. Na
pewno warto, aby wiersze się trochę "przejadły",
"uleżały", tzn. dotarły do większej ilości
czytających.
Jeśli wstawiasz wiersz codziennie - mniej ludzi
skomentuje, przeanalizuje i wypowie się co do formy i
treści. Ciężko nadążyć...
Czy chodzi tu o jakąś politykę, to nie wiem - nie znam
się i nie ogarniam tych wyliczeń.
Nie śpiesz się tak, bo i po co?:) Czytaj i komentuj
innych, chociaż widzę, że robisz to często, pozdrawiam
:)

To co naprawdę istnieje to dziś i teraz rzeczywistość
widzę w realu ludzi w telewizorze ogólnie wybory czy
będą udane:}twój wiersz celnie to opisuje
z uporem trwają dyskusje kto będzie lepszy
....:}pozdrawiam Cię miło

JoViSkA

Wnioskuję, że stosuję złą politykę. Dużo nie zawsze
oznacza więc dobrze. Masz rację, ja jednak nie liczę
piórek, tylko żal mi tego co tracę. Teraz rozumiem na
czym to polega. Bardzo wielkie dzięki za podpowiedź,
za glosy i komentarze, jesteś Kochana

Elizo nie spiesz się tak z dodawaniem nowych wierszy,
poczekaj, aż każdy wiersz naciągnie do 10 głosów,
wówczas nie będziesz tracić czwartego piórka za każdym
razem...ja oczywiście w wolnej chwili poczytam,
wspomogę, ale kiedyś mi się Twoje wiersze skończą i
cały mój wysiłek pójdzie na marne...Pozdrawiam

JoViSkA

Niestety, a szkoda. Wolałabym w tym temacie nie mieć
racji. ;-/

O, zaraz do Ciebie zajrzę i chętnie przeczytam, dzięki
wielkie

anna

Dokładnie tak jest i jest smutną prawdą na ten temat.
;-/

Dziękuję ślicznie i pozdrawiam pięknie Aniu ;-)

@Krystek

Dziękuję bardzo serdecznie Krysiu i pozdrawiam
cieplutko i życzę przyjemnego dnia ;-)

sturecki

Taką diagnozę każdy z nas powinien postawić sobie sam,
w oparciu o swoje życie i jego postrzeganie. Człowiek
doświadcza różnych sytuacji, staje wobec okoliczności
wielu wyborów i decyzji, co ma swoje konsekwencje i
skutki. Każdy z nas widzi więc zmieniający się świat
mentalny inaczej i zależnie od tego będzie się
opowiadał za scenariuszem nadziei, a ktoś inny
pesymizmu. Doktorem jestem więc sama dla siebie. Ja
tylko pokazuję zagrożenia, ich genezę i potencjalny
finał, jeśli nie zmienimy czegoś jako ludzkość,
zjednoczona w jedną siłę, mającą moc zmian. Nie trudno
jest się domyśleć, że nie ma raczej na to szans, więc
dramat nie trudno jest tu przewidzieć. Ja upatruję
nadzieję już tylko w Bogu

Takie mamy czasy...smutne, ale prawdziwe, udany
abecedariusz :)
Też napisałam kilka, ale mój pierwszy okazał się
najwyżej punktowany:
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/pomysl-to-nie-wszys
tko-abecedariusz-568630

Pozdrawiam serdecznie Elizo :)

konformizm jest już we wszystkich obszarach życia:
byle łatwo, lekko i przyjemnie.

Piękny wiersz w treści i formie. Cieplutko pozdrawiam
i życzę beztroskiego dnia z uśmiechem:)

Treść opisuje współczesność i ludzką reakcję na nią:
zaniepokojenie, dezorientacja, lęki, niepokoje,
dążenie do komfortu. Język jest prosty i rytmiczny,
zatem łatwo zrozumieć Twoje przemyślenia, o tym, jak
każdy może wpływać na swoje życie i otoczenie.
P.S.
Kończąc wiersz nieświadomą konsekwencją i uporem nie
stawiasz żadnej diagnozy, bo TAKIM jesteś doktorem.
(+)