Sobie...
i dla siebie...i dla was....
Śłońce , ziemia ,wiatr ,cóż bez nich wart byłby Świat,bez tej ziemi ukochanej,deszcz który tworzy strumienie spadając na naszą ziemię,te istoty które przystosowały się do życia w znakomitej symbiozie serc ,ziemia jest jak miłość ,miłość jest jak śmierć , śmierć jest jak życie,w tym wymiarze serc jestem jak proch,stając się z ziemią jednym ,gubić i tracić zyskać życie ,to jak przenikać ziemię,szczęściem upajać duszę, rozpłynąć się w jedną chwilę,w tej ziemskiej materii umieć się odnależć , przenikać w głąb ,,,,,, przenikać w, ,,,, siebie,,,,
wierszem na wiersz...
autor
Anna Kwietniewska
Dodano: 2013-12-15 07:45:12
Ten wiersz przeczytano 954 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Przeniknąć w siebie...
Podoba mi się:)
Ślicznie dziękuję i Wesołych Świąt życzę-:)
Podoba mi się :)
Temat i treść przemawia;)
Podpisuję się pod Olą.
Łatwiej czyta się strofy zamykające pewną myśl... -
pozdrawiam !
Bardzo ciepły wiersz o życiu
na ziemi.Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie.
Nauczysz się pisać w zwrotkach, podziel sobie.
Dziękuje i wzajemnie. Miłego dnia
"w tej ziemskiej materii umieć się odnaleźć"... Wcale
niełatwe i i wychodzi ludziom z różnym skutkiem. Mądry
ten Twój wiersz. Pozdrawiam :)
spróbujcie przeczytać od przecinka , do przecinka, nie
potrafię pisać w zwrotkach,muszę się tego dopiero
nauczyć, a to są wersety i zwrotki...
I mnie zaciekawil:)
Pozdrawiam:)
W takim razie dziękuję :)
Trochę ciasna forma, ale zaciekawił.
Pozdrawiam.
ładnie pozdrawiam