O sobie w niejednym słowie

Przed lustrem w koszmarnej udrece
wzdycham jękiem zawodu
czemu po wzrost w kolejce
stanąłem jeszcze za młodu

gdy Krzys malutki i maly Adas
zajeli miejsce u Dionizosa
ja wzialem metrow niemalze dwa
i duzy rozmiar nosa

mowili: brachu, silny kark
i dobrym rysem wziete barki
to lepsze niz uludy dech
i nogi jak zapalki

i zlego koniec koncow nic
nie byloby w zdarzeniu
gdybym pobrania uludy wlasnie
nie zlecil znajomemu

mowilem mu: pamietaj Romuś
nie bierz tego za duzo
grunt zebym byl nieglupi drab
z wyjsciowa raczej buzią

i Romek - jako ze byl leń
wziął tego nie najwięcej
połowę zresztą zjadł on sam
resztki wydając w moje ręce

ja powiem, nie zataję nic
nie wstydzę sie niczego
dwadziescia cztery lata już
szukam profilu swego

zamknięty wsrod obojów, harf
wsluchany w rog Wojskiego
w przeciągu pompek robię sto
rymując cicho do tego

autor

benio

Dodano: 2007-04-17 10:10:12

Ten wiersz przeczytano 933 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie