Solarus

Przemierzam dywanów długie podłogi
Krzyk mew,fiordów biel rozrzucam pod nogi
Ulożysz to w całośc,młody eremito
Nie wiedząc co to praca,co to znojne żyto

Lecz bólem i żalem jak nocy czarnym woalem,
Opatulam ciało złożone w mogile
Przez całe życie w ogonie,dogasając w tyle!
Zamknij już oczka

Zasnuj powieki
Czynów tyrrade wysyłam przez wieki
Pustelnik z wyboru,wojownik w życia bitwie
Przegrał,odstępując miejsca w myśli gonitwie

Zasypiaj w milczeniu,początku rozkwicie
Blady jak kra,odchodzisz stąd skrycie
Łez strumień,ziemi brąz płaszczem ochrania
Pieśń epicka,krzyk niemego błagania

Honorem u Piotra przedstawiaj sie synu
Duszą szlachecki,wywodząc się z gminu
dobranoc,moj jaźni potomku stworzony
sztorm w oczach szklistych,runą falochrony.

Est Solarus Oth Mithas...

autor

K4K

Napisany: 2007-03-21 Dodano: 2007-03-21 20:18:23

Ten wiersz przeczytano 717 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie