Sonet poświęcony Małemu Jurkowi…

Po mazurskiej toni jacht za jachtem płynie,
śpieszą się załogi wybierając szoty,
usta wydymają białych żagli groty,
ostre klingi mieczy tną wodę w głębinie.

Fala goni falę i z pluskiem napływa
na burty kadłubów tej wodnej armady,
tworząc bryzę rześką dla majtków gromady,
która chłodną wodą twarze ich obmywa.

Gdy kapitan wznosi kufel ku niebiosom
i śpiących w głębinie wzywa po imieniu,
to wszyscy też w górę szklanice podnoszą,

by łykiem tym pierwszym dać wyraz znaczeniu.
Na koniec Neptuna o rejs dobry proszą,
lejąc trunek w gardła naprzeciw wszystkiemu…

autor

M.N.

Napisany: 2018-10-28 Dodano: 2018-10-28 10:39:41

Ten wiersz przeczytano 1078 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Sonet Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie