Sonet supraski
Wiersz na zakończenie warsztatów ikonograficznych organizowanych przez Akademię Supraską z funduszy UE dla dzieci z terenów wiejskich,
Jest w sercu Puszczy Knyszyńskiej niewielka
mieścina,
Gdzie woda płynie inaczej w leniwej
Supraśli,
I stoi z cerkwią obronną wiekowy
monaster,
Mistyczne miejsce na Ziemi, gdzie czas się
zatrzymał.
W nim dzwony znaczą rytm życia od wiosny do
zimy,
By mnisi mogli modlitwy gorące zanosić,
Tu każdy zechce powracać z ogromną
radością,
Duchowe wielkie doznania głęboko
przeżywać.
I Akademia Supraska znalazła też
miejsce,
W tych murach wiekiem znaczonych, by
światło nieść wiedzy,
Dla wszystkich mających pragnienie
najszczersze,
Wzbogacić życie duchowe, przygodę w niej
przeżyć,
Rozwijać własne wartości i zbliżyć się z
ludźmi,
Nadzieję, miłość i wiarę w swych sercach
obudzić.
27.02.2009
Jest to odmiana francuska gdzie rymy są następujące abba abba cdc dee
Skaut
Komentarze (31)
jak na piewcę przystało - Skaut wychwala rodzime
cudowności - wiersz ciekawy - warsztaty -(?) musiały
być interesujące - miejsce bezdyskusyjnie inspirujące
duchowo i twórczo.
miejsca gdzie jest modlitwa i mozna się zatrzymać na
chwilę mają zawsze szczególną wymowę.
Piekny sonet. Wcale nie jest latwo napisac wiersz w
takiej formie.
Piękny opis, przeniosłam się na chwilkę w tamte
strony.Pozdrawiam
subtelny, z początku tajemniczy.
Obraz z uczuciem odmalowany i jeszcze ta forma
wyszukana, duże TAK!
Piekna jest Twoja poezja, przesycona uczuciem do
Ojczyzny, wiara w naszego Stworce i pelnia piekna i
optymizmu. Dziekuje i pozdrawiam..
Polski Wschodzie! Ile cię trzeba cenić, ten tylko się
dowie, kto zna się na turystycznej modzie.
zawsze coś wymyślisz:) pozdrawiam:)
...dobrze że są takie miejsca...
Piękny opis, myślami przeniosłam się w tamte strony.
każda forma obcowania ''w sztuce'' z drugim
człowiekiem niewątpliwie rozwija
sonet perełka piewcy stron rodzinnych - znać głębię
uczucia którym ją darzysz,Marku, Lirniku Podlaski!
Twoje opisy "szczególnych miejsc" są bardzo obrazowe,
czytając można je zobaczyć!
wiersz piękny, ostatni wers jakże znamienny, podoba mi
się bardzo