Sonet supraski
Wiersz na zakończenie warsztatów ikonograficznych organizowanych przez Akademię Supraską z funduszy UE dla dzieci z terenów wiejskich,
Jest w sercu Puszczy Knyszyńskiej niewielka
mieścina,
Gdzie woda płynie inaczej w leniwej
Supraśli,
I stoi z cerkwią obronną wiekowy
monaster,
Mistyczne miejsce na Ziemi, gdzie czas się
zatrzymał.
W nim dzwony znaczą rytm życia od wiosny do
zimy,
By mnisi mogli modlitwy gorące zanosić,
Tu każdy zechce powracać z ogromną
radością,
Duchowe wielkie doznania głęboko
przeżywać.
I Akademia Supraska znalazła też
miejsce,
W tych murach wiekiem znaczonych, by
światło nieść wiedzy,
Dla wszystkich mających pragnienie
najszczersze,
Wzbogacić życie duchowe, przygodę w niej
przeżyć,
Rozwijać własne wartości i zbliżyć się z
ludźmi,
Nadzieję, miłość i wiarę w swych sercach
obudzić.
27.02.2009
Jest to odmiana francuska gdzie rymy są następujące abba abba cdc dee
Skaut
Komentarze (31)
Pięknie, czytając przenoszą Twe słowa w to miejsce...
Wiara,nadzieja, miłośc. Nic dodac, nic ując.
pięknie tam nad tą rzeczką, spokojnie, cichutko,
czysta piękna poezja, pozdrawiam Cię wiosennym
uśmiechem
Sonet piekny i co tu mozna wiecej powiedziec ...czekam
na nastepne Twoje wiersze
Jak zwykle perfekcyjnie i malowniczo:)
Myślę ,że takich wierszy nigdy nie za
wiele..+pozdrawiam
Kolejny malowniczy wiersz. Pięknie .Czyta się z
przyjemnością.
temu co sercem pisane moga byc tylko skrzydła dodane
Twoje opisy są obrazowe myślami też tam byłam oczy
swoje pieknym tym cieszyłam ,i dobrze że są takie
miejsca .
Brawo za sonet, brawo za piękny.
Nie mam żadnej wątpliwości że jesteś bardzo dobrym
wykładowcą,a zasób wiedzy posiadasz wyjątkowo
urozmaicony i ogromnie pojętny-tymi opisami zyskujesz
moje największe uznanie i ogromny szacunek..powodzenia
Bardzo ładny wiersz, być może jeszcze takie warsztaty
się powtórzą, znów mógłbyś powrócić. Pozdrawiam
serdecznie.
Nadzieję, miłość i wiarę w swych sercach
obudzić-piękne i mądre słowa-oby się spełniły
Pięknie o Supraślu prawda. Niech pamięć będzie Bardzo
pięknie w słowie i formie Wyrazy uznania Pozdrawiam:)
No własnie, poezja zawędrowała pod wiejskie
strzechy.Opisuje piękno regionu, jakby słuzy
rozleklamowaniu zakątka ojczyzny.
To piekne, opisujesz swoją małą ojczyznę.